Een compleet avontuur

Mijn hart klopt in mijn keel. Al mijn sensoren staan op scherp. Mijn ogen nemen de omgeving in zich op en geen geluid gaat aan mijn oren voorbij. Ik voel me sterk en weet dat ik klaar ben voor een confrontatie. Zeker met Sandra aan mijn zijde. Ook aan haar gezicht is af te lezen...

Het (uit)gebarsten beeld van de vulkaan

Met een houten wandelstok in de hand, loop ik op een straf tempo achter de gids aan. Onze groep van 14 wandelaars kan op het vlakke stuk nog aardig bij elkaar blijven, maar zodra de eerste oneffen stenen beginnen, vallen de gaten. De meeste groepsgenoten lijken me wel sportief en zelfs ervaren in wandelen en...

Congo Nile Trail

Het bruine water stort zich over de rand naar beneden. Via dikke stenen, met kolkend witte koppen, baant het zich een weg richting het meer. Met een gebulder, alsof het brult van woede, laat het een spoor van destructie achter zich. De brug die mij en Sandra naar de overkant moet brengen is al grotendeels...

‘I feel the smell of a poisonous snake’

Na een paar minuten over het asfalt gelopen te hebben, zien we het bordje van de Umugote trail. Onze gids Celeste loopt voorop met mij en Sandra er vlak achteraan. Celeste vertelt over de naamgeving Umugote: het zijn bomen met besjes die apen aantrekken. Wanneer ze er maar genoeg van eten, worden ze dronken. ‘En...

Boompjes planten

Het witte poeder dwarrelt uit mijn haar naar beneden en bedekt mijn brillenglazen. Het zit in mijn haar, op mijn kleren en kleeft aan mijn toch al witte benen. Al twee uur lang geef ik zakken maïsmeel uit aan volwassenen en kinderen die zich inzetten voor of deel uitmaken van Dufatanye. De 5kg zware zakken...

Tijd om op pad te gaan

Onze Warmshower hosts in Kigali, Monica en Barry, verwelkomen ons met een lokaal biertje (Skol) en een bord vol vers fruit. De kleine banaantjes, passievruchten en tree tomatoes voelen als een bord vol gastvrijheid.Drie nachten verblijven we bij hen en nemen de tijd om te wennen aan deze nieuwe regio. Van een jetlag is geen...

De heuvel achter Zindiro

Stukjes coulissenlandschap schieten aan me voorbij. Lange rijen bladerloze bomen, met evenzo kale struiken langs groene vlakke graslanden. Her en der een mesthoop, rechte sloot en schuur met een gat in het dak. Terwijl de eerste anti-malariapil zich een weg baant door mijn bloedvaten, zoef ik in de trein naar het westen. Nog even en...